© N-VA
Mr. Weber, Mr. Verhofstadt,
Antonio Tajani is de nieuwe voorzitter van het Europees Parlement. Hij had het moeilijk om een meerderheid achter zijn kandidatuur te verzamelen. Dat lukte pas nadat Tajani uitdrukkelijk afstand nam van uw eurofederalistische plannen. De grootste verliezer was het Europees Parlement zelf, die nog maar eens aan geloofwaardigheid inboet.
Verrast was ik gisteren niet, teleurgesteld eens te meer. Wat een vaudeville. Dat jullie al jarenlang postjes verdelen in achterkamertjes, dat weet iedereen. Ook deze keer was daarop geen uitzondering. Mr. Verhofstadt, uw kansen om parlementsvoorzitter te worden waren al erg klein. Zeker toen uw poging om de Italiaanse Vijfsterrenbeweging binnen te loodsen bij uw ALDE-fractie op interne weerstand was gestrand. U kon ze niet bekeren tot uw eurofiel geloof. Vervolgens trok u uw kandidatuur zelfs in om een nog grotere blamage te vermijden. Na een zoveelste dealtje, nog voor de eerste stemming plaatsvond. Een triest schouwspel, eens te meer.
Schaamlapje voor uw bocht, Mr. Verhofstadt, was een eurofederalistisch manifest, getekend door u beiden, met een reeks voorstellen waarop Europese burgers - laat ons eerlijk zijn - niet zitten te wachten. Nieuwe Europese belastingen, een Europese superregering, meer macht voor de Commissie van Jean-Claude Juncker en minder voor de lidstaten: nergens op straat hoor ik steun voor dergelijke ideeën. Maar goed. Tajani distantieerde zich van het manifest. Ook de poging om de parlementsvoorzitter voor uw kar te spannen, is zo op een mislukking uitgedraaid.
Logisch ook dat Tajani de andere richting verkoos. Want een parlementsvoorzitter moet neutraal zijn. Bovendien leiden de voorstellen in uw manifest af van waarover het in het Europees parlement écht zou moeten gaan: onze veiligheid, het inperken van migratie en het creëren van jobs jobs jobs. Het siert Tajani dat hij, onder druk van N-VA en de ECR-fractie, ook tot dat inzicht kwam. En hij duidelijk maakte niet zomaar de marionet te zullen zijn van uw ongedragen luchtkastelen. Ook u, Mr. Weber, zou tot dat eerlijke inzicht kunnen komen, in plaats van plat op de buik te gaan voor Mr. Verhofstadt.
De Grote Coalitie is dood! Leve de centrumrechtse coalitie?
U merkt het, dit alles maakt me kwaad. Maar goed, zand erover. Het is tijd om vooruit te kijken. Daarvoor hebben mensen op ons gestemd, om verandering te brengen. De Grote Coalitie is dood! Leve de centrumrechtse coalitie?
Met de verkiezing van Mr. Tajani dient zich een mooie kans aan. We kunnen de economie van de Unie versterken door te hakken in het kluwen van Europese regeltjes. We kunnen onze veiligheid verhogen door beter samen te werken en meer informatie uit te wisselen. En we moeten vooral de buitengrenzen sluiten en illegale migratie tegenhouden. Centrumrechtse recepten voor een betere Europese samenwerking waar nodig.
Maar dat zal vertrouwen vragen tussen onze fracties in het Europees parlement, en dat vertrouwen is er vandaag niet. Dit zal ook en bovenal een engagement van u beiden vragen. En daarvoor biedt de Belgische federale regering het goede referentiepunt. Zij focust precies op dat centrumrechtse beleid, gecombineerd met een communautaire standstill die zo’n samenwerking mogelijk maakt. Daarvoor heeft mijn partij, de N-VA, een groot offer gebracht. Maar liever een standstill en een centrumrechts beleid, dan een even grote standstill en een links beleid. Onze keuze was er een voor een herstelbeleid, in het belang van de Vlamingen.
Ook dat moet u nu Europees doen, boven uzelf uitstijgen. Want Europees liggen de kaarten in spiegelbeeld. Daar zijn jullie het die staan voor institutionele hervormingen, richting meer en meer Europa. U zal die dromen tijdelijk moeten parkeren indien u vandaag tot resultaten wil komen. In het belang van alle Europeanen.
Het is dat of terug dezelfde Grote Coalitie met christendemocraten, liberalen en socialisten, die de voorbije twee jaar bewees weinig zoden aan de dijk te zetten. De kans ligt er, ik nodig u beiden uit om ze te grijpen.
Sander Loones
Europees Parlementslid N-VA
